Το πάρτι στη χώρα
του «Μαζί τα φάγαμε...»
Ένα e-παραμύθι για μικρά παιδιά...ma non troppo!
Σκηνικά-Κοστούμια: Βασίλης Σταυρόπουλος - Κωνσταντίνα Σταυροπούλου
Φωτογραφία: Χρύσα Αρώνη
Μια φορά κι έναν καιρό, στο λαμπρό κάστρο της Χώρας του «Μαζί τα φάγαμε»,
η βασίλισσα αποφάσισε να δώσει ένα μεγάλο πάρτι για να γιορτάσει
την επιτυχία του συζύγου της, του πολυχρονεμένου βασιλιά,
για την είσοδο της χώρας στην περίφημη «ένωση» των χωρών της Δου.Νου.Τιάς.
την επιτυχία του συζύγου της, του πολυχρονεμένου βασιλιά,
για την είσοδο της χώρας στην περίφημη «ένωση» των χωρών της Δου.Νου.Τιάς.
Η Δου.Νου.Τιά ήταν ένας παραμυθένιος κόσμος, που τον διοικούσε
ένας τεράστιος και άσχημος δράκος, ο Τρόιγκον, ο οποίος υποσχόταν
πλούτη, χρυσάφια και φαγητά με αντάλλαγμα αυτός
να αποφασίζει και να ελέγχει την κάθε χώρα ξεχωριστά....
οι ετοιμασίες είχαν αρχίσει από νωρίς. Ήθελε να είναι μια ξεχωριστή
ημέρα αφιερωμένη στον άνδρα της. Έτσι, τα πάντα είχαν φτιαχτεί τέλεια
και το κάστρο άνοιξε τις μεγάλες σιδερένιες του πόρτες για να τους υποδεχθεί.
Όλοι οι καλοί φίλοι και υπήκοοι του βασιλικού ζεύγους με τις γυναίκες
και τα παιδιά τους ήταν εκεί: Το συμβούλιο των υπουργών, οι αρχηγοί των δημόσιων
οργανισμών, οι αρχηγοί του στρατεύματος, τραπεζίτες και φυσικά
οι αυλικοί μεγαλοδημοσιογράφοι, επιχειρηματίες και συνδικαλιστές, όλοι με τις όμορφες
στολές και καλογυαλισμένες πανοπλίες τους, για να τιμήσουν το βασιλικό ζεύγος,
μα κυρίως να τους ευχαριστήσουν για το μεγάλο αυτό καλό που έκαναν στη Χώρα
του «Μαζί τα φάγαμε», να την βάλουν δηλαδή στην «ένωση» της Δου.Νου.Τιάς,
όπως είπαμε πριν.....
ημέρα αφιερωμένη στον άνδρα της. Έτσι, τα πάντα είχαν φτιαχτεί τέλεια
και το κάστρο άνοιξε τις μεγάλες σιδερένιες του πόρτες για να τους υποδεχθεί.
Όλοι οι καλοί φίλοι και υπήκοοι του βασιλικού ζεύγους με τις γυναίκες
και τα παιδιά τους ήταν εκεί: Το συμβούλιο των υπουργών, οι αρχηγοί των δημόσιων
οργανισμών, οι αρχηγοί του στρατεύματος, τραπεζίτες και φυσικά
οι αυλικοί μεγαλοδημοσιογράφοι, επιχειρηματίες και συνδικαλιστές, όλοι με τις όμορφες
στολές και καλογυαλισμένες πανοπλίες τους, για να τιμήσουν το βασιλικό ζεύγος,
μα κυρίως να τους ευχαριστήσουν για το μεγάλο αυτό καλό που έκαναν στη Χώρα
του «Μαζί τα φάγαμε», να την βάλουν δηλαδή στην «ένωση» της Δου.Νου.Τιάς,
όπως είπαμε πριν.....
Όμως, πιο όμορφες από όλες τις προσκεκλειμένες έδειχναν να είναι
η βασίλισσα με τις κυρίες των υπουργών.
Φορώντας τα πανάκριβα κεντημένα φορέματά τους και τα αστραφτερά κοσμήματά τους,
ήθελαν να αποδείξουν και να δείξουν στον απλό κόσμο που παρακολουθούσε
το βασιλικό πάρτι από τα σπίτια του, πολύ πολύ μακριά από το κάστρο, πόσο σημαντική
και επιτυχημένη ήταν αυτή η απόφαση του βασιλιά για το μέλλον του τόπου τους.
Το τραπέζι τους ήταν το πιο όμορφο της χώρας: στολισμένο με πανέμορφα λουλούδια
και στρωμένο με πανάκριβα σερβίτσια και ποτήρια, έκανε τις πρώτες κυρίες της Χώρας
του «Μαζί τα φάγαμε» να διασκεδάζουν πολύ και να δικαιολογούν περισσότερο
από ποτέ το όνομά της.
Έξω στην βασιλική αυλή, οι καλεσμένοι έπιναν και διασκέδαζαν παρακολουθώντας
αυτοί και τα παιδιά τους παραστάσεις από κωμικούς και τραγουδιστές που έπαιζαν
μόνο γι' αυτούς ασταμάτητα....
Τα πάντα έδειχναν τόσο όμορφα και ο χρόνος κυλούσε γλυκά γι' αυτήν
τη μικρή ομάδα των υψηλών προσώπων της Χώρας, μια ομάδα που διοικούσε
και δεν έχανε ευκαιρία να διοργανώνει τέτοιου είδους πάρτι -μικρά ή μεγάλα-
έτσι ώστε να βρίσκονται πάντα μεταξύ τους και να απολαμβάνουν τις στιγμές.
Στιγμές βέβαια που δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με την καθημερινότητα
των περισσότερων απλών κατοίκων τις Χώρας του «Μαζί τα φάγαμε»....
Στην πραγματικότητα όμως, σκοπός του Τρόιγκον, του φοβερού και τρομερού δράκου
αρχηγού της Δου.Νου.Τιάς που είπαμε στην αρχή, ήταν μια μέρα να φάει
όλους τους κατοίκους των χωρών μελών της «ένωσης», για να χορτάσει
το τεράστιο και πεινασμένο του στομάχι.
Σε αυτό θα τον βοηθούσαν και οι βασιλιάδες όλων των χωρών που ήταν μέλη
της «ένωσης». Με ποιόν τρόπο; Πολύ καιρό πριν και φυσικά κατά τη διάρκεια
της εισόδου των χωρών στη Δου.Νου.Τιά.
Αν δεν το έκαναν αυτό, τότε ο Τρόιγκον τους έτρωγε και αυτούς και έβαζε στην θέση τους
άλλους, πάντοτε με την προϋπόθεση να ήταν καλοί γι' αυτόν και να εξυπηρετούσαν
τους πονηρούς σκοπούς του.
Αυτό συνέβαινε για πολλά χρόνια και στη Χώρα του «Μαζί τα φάγαμε»....
Οι βασιλιάδες στη μικρή αυτή χώρα άλλαζαν από καιρό σε καιρό και προσπαθούσαν
να εξαπατήσουν τους κατοίκους της, άλλωτε τάζοντας πλούτη, άλλωτε κάνοντάς τους
μικρά δώρα, πάντοτε όμως διοργανώνοντας μικρά και μεγάλα πάρτι
-σαν αυτό του παραμυθιού μας- για να τους δείχνουν ότι η Χώρα τους είναι δυνατή....
Όμως και οι κάτοικοι της Χώρας έμαθαν κι εκπαιδεύτηκαν να ζουν με αυτό.
Τις πιο πολλές φορές μάλιστα εξαπατούσαν ο ένας τον άλλον για να κερδίσουν
από τα πρόσκαιρα χρυσάφια και το βράδι που πήγαιναν στο κρεββάτι
ονειρεύονταν κι εκείνοι πως ήταν οι υψηλοί προσκεκλειμένοι του βασιλιά στο κάστρο του
και έτρωγαν «Μαζί» από το πλουσιοπάροχο τραπέζι του....
Έτσι, πέρασαν τα χρόνια και τώρα έφτασε η στιγμή που ο πολυχρονεμένος
βασιλιάς αποφάσισε να κάνει τη Χώρα του «Μαζί τα φάγαμε» μέλος της Δου.Νου.Τιάς
και να την παραδώσει στον πραγματικό αφέντη, το δράκο Τρόιγκον.
Πίστευε βέβαια μέσα του, όπως όλα τα προηγούμενα παραμυθένια χρόνια,
πως θα έρθει πάλι εκείνη η ώρα για να εξαπατήσει και τον φοβερό δράκο
αρπάζοντάς του τα πλούτη χωρίς να υποκύψει στις ορέξεις του.
Kανείς από τους βασιλιάδες όλου του παραμυθένιου κόσμου δεν μπόρεσε ποτέ
να εξαπατήσει τον Τρόιγκον και έτσι ο δράκος πολύ θυμωμένος,
δείχνοντας τα αστραφτερά κόκκινα ρουθούνια του έφαγε στο τέλος τον πονηρό
βασιλιά και όλους τους κατοίκους της Χώρα του «Μαζί τα φάγαμε»....
Τώρα που το πάρτι τελείωσε, αυτό που μας απέμεινε να θυμόμοστε πάντοτε
από τη μικρή αυτή χώρα είναι το πόσο όμορφη ήταν,
μα πιο πολύ κάποιους από τους σημαντικούς της ανθρώπους
που κατάφεραν να σκαλίσουν, να ζωγραφίσουν, να γράψουν και να μελετήσουν
μερικά από τα σπουδαιότερα πράγματα στον κόσμο των παραμυθιών.
Και το έκαναν μόνο μέσα σε διόμιση χιλιάδες χρόνια....
Και έζησαν όλοι όσοι τα έμαθαν καλά και εμείς καλύτερα....
η βασίλισσα με τις κυρίες των υπουργών.
Φορώντας τα πανάκριβα κεντημένα φορέματά τους και τα αστραφτερά κοσμήματά τους,
ήθελαν να αποδείξουν και να δείξουν στον απλό κόσμο που παρακολουθούσε
το βασιλικό πάρτι από τα σπίτια του, πολύ πολύ μακριά από το κάστρο, πόσο σημαντική
και επιτυχημένη ήταν αυτή η απόφαση του βασιλιά για το μέλλον του τόπου τους.
και στρωμένο με πανάκριβα σερβίτσια και ποτήρια, έκανε τις πρώτες κυρίες της Χώρας
του «Μαζί τα φάγαμε» να διασκεδάζουν πολύ και να δικαιολογούν περισσότερο
από ποτέ το όνομά της.
αυτοί και τα παιδιά τους παραστάσεις από κωμικούς και τραγουδιστές που έπαιζαν
μόνο γι' αυτούς ασταμάτητα....
Τα πάντα έδειχναν τόσο όμορφα και ο χρόνος κυλούσε γλυκά γι' αυτήν
τη μικρή ομάδα των υψηλών προσώπων της Χώρας, μια ομάδα που διοικούσε
και δεν έχανε ευκαιρία να διοργανώνει τέτοιου είδους πάρτι -μικρά ή μεγάλα-
έτσι ώστε να βρίσκονται πάντα μεταξύ τους και να απολαμβάνουν τις στιγμές.
Στιγμές βέβαια που δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με την καθημερινότητα
των περισσότερων απλών κατοίκων τις Χώρας του «Μαζί τα φάγαμε»....
Στην πραγματικότητα όμως, σκοπός του Τρόιγκον, του φοβερού και τρομερού δράκου
αρχηγού της Δου.Νου.Τιάς που είπαμε στην αρχή, ήταν μια μέρα να φάει
όλους τους κατοίκους των χωρών μελών της «ένωσης», για να χορτάσει
το τεράστιο και πεινασμένο του στομάχι.
Σε αυτό θα τον βοηθούσαν και οι βασιλιάδες όλων των χωρών που ήταν μέλη
της «ένωσης». Με ποιόν τρόπο; Πολύ καιρό πριν και φυσικά κατά τη διάρκεια
της εισόδου των χωρών στη Δου.Νου.Τιά.
Αν δεν το έκαναν αυτό, τότε ο Τρόιγκον τους έτρωγε και αυτούς και έβαζε στην θέση τους
άλλους, πάντοτε με την προϋπόθεση να ήταν καλοί γι' αυτόν και να εξυπηρετούσαν
τους πονηρούς σκοπούς του.
Αυτό συνέβαινε για πολλά χρόνια και στη Χώρα του «Μαζί τα φάγαμε»....
να εξαπατήσουν τους κατοίκους της, άλλωτε τάζοντας πλούτη, άλλωτε κάνοντάς τους
μικρά δώρα, πάντοτε όμως διοργανώνοντας μικρά και μεγάλα πάρτι
-σαν αυτό του παραμυθιού μας- για να τους δείχνουν ότι η Χώρα τους είναι δυνατή....
Όμως και οι κάτοικοι της Χώρας έμαθαν κι εκπαιδεύτηκαν να ζουν με αυτό.
Τις πιο πολλές φορές μάλιστα εξαπατούσαν ο ένας τον άλλον για να κερδίσουν
από τα πρόσκαιρα χρυσάφια και το βράδι που πήγαιναν στο κρεββάτι
ονειρεύονταν κι εκείνοι πως ήταν οι υψηλοί προσκεκλειμένοι του βασιλιά στο κάστρο του
και έτρωγαν «Μαζί» από το πλουσιοπάροχο τραπέζι του....
Έτσι, πέρασαν τα χρόνια και τώρα έφτασε η στιγμή που ο πολυχρονεμένος
βασιλιάς αποφάσισε να κάνει τη Χώρα του «Μαζί τα φάγαμε» μέλος της Δου.Νου.Τιάς
και να την παραδώσει στον πραγματικό αφέντη, το δράκο Τρόιγκον.
Πίστευε βέβαια μέσα του, όπως όλα τα προηγούμενα παραμυθένια χρόνια,
πως θα έρθει πάλι εκείνη η ώρα για να εξαπατήσει και τον φοβερό δράκο
αρπάζοντάς του τα πλούτη χωρίς να υποκύψει στις ορέξεις του.
Kανείς από τους βασιλιάδες όλου του παραμυθένιου κόσμου δεν μπόρεσε ποτέ
να εξαπατήσει τον Τρόιγκον και έτσι ο δράκος πολύ θυμωμένος,
δείχνοντας τα αστραφτερά κόκκινα ρουθούνια του έφαγε στο τέλος τον πονηρό
βασιλιά και όλους τους κατοίκους της Χώρα του «Μαζί τα φάγαμε»....
από τη μικρή αυτή χώρα είναι το πόσο όμορφη ήταν,
μα πιο πολύ κάποιους από τους σημαντικούς της ανθρώπους
που κατάφεραν να σκαλίσουν, να ζωγραφίσουν, να γράψουν και να μελετήσουν
μερικά από τα σπουδαιότερα πράγματα στον κόσμο των παραμυθιών.
Και το έκαναν μόνο μέσα σε διόμιση χιλιάδες χρόνια....
Και έζησαν όλοι όσοι τα έμαθαν καλά και εμείς καλύτερα....
