ilovelife

Αυτή κι αν είναι αγάπη....

Τώρα, ψάχνοντας αιτία να εκφραστώ για το αγαπημένο μου άθλημα, 

συνέβησαν δύο γεγονότα: α) μου ήρθε στο mail μου η παραπάνω καταπληκτική εικόνα

(κάθε άντρας με συμμερίζεται φαντάζομαι) και 

β) μία «καταπληκτική» ακόμη εμφάνιση του μπασκετικού Ολυμπιακού, 

με συνέπεια την ήττα από τη Μάλαγα στην Ισπανία (Ισπεπονία).

Γεγονότα που προκαλούν διαφορετικά συναισθήματα, συνδεδεμένα όμως συνειρμικά...

Το μπάσκετ είναι ένα κορυφαίο άθλημα (το κορυφαίο κατά τη γνώμη μου)

στην σχέση εναλλαγής συναισθημάτων, ρυθμού, ταχύτητας, συστημάτων, μυαλού,

αλλά και επίδειξης δεξιοτεχνίας από τους πρωταγωνιστές του. 

Για όσους βέβαια μπορούν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις του...

Το μπάσκετ θέλει υπομονή, γι' αυτό (πάλι κατά τη γνώμη μου) βρίσκεται 

σε άμεση αντιστοιχία με τη ζωή. Πάνω από όλα όμως, είναι ΘΕΑΜΑ και τίποτε περισσότερο ή λιγότερο.

Είναι μια αφορμή να περνάς καλά, να ξεσκάς, να μαθαίνεις. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΕΜΟΣ.

Τα κορίτσια (κορίτσα) μας

Έτσι λοιπόν, η θάλασσα με τα κίτρινα κορίτσια και τις κίτρινες μπάλες παραπάνω,
είναι κομμάτι-συμπληρωματικό- του θεάματος και μάλιστα αρκετά σημαντικό. (Για βουτιές...)

Ο Ολυμπιακός

Η εμφάνιση πάλι του μπασκετικού Ολυμπιακού χθες στη Μάλαγα, δεν αποτελεί θέαμα 

και κυρίως όμορφο, γιατί η ομάδα ΔΕΝ ΑΠΟΔΙΔΕΙ ΟΜΟΡΦΟ ΜΠΑΣΚΕΤ.

Παίκτες που ευτύχισαν σε μια πολύ δύσκολη εποχή να υπογράψουν απίθανα συμβόλαια,

(μοιραία σου έρχεται πρώτη αυτή η παράμετρος στο μυαλό, αφού είναι επαγγελματικό)

αποδίδοντας θέαμα πολύ χαμηλού επιπέδου και κυρίως επιδεικνύοντας άσχημες 

συμπεριφορές προς συμπαίκτες, χωρίς σεβασμό προς το άθλημα, αλλά και το κοινό,

τον κόσμο-τους οπαδούς-τους θεατές-τους πελάτες- ας τους ονομάσει όπως θέλει κανείς.

Θεατές οι οποίοι με την αγάπη τους και τη συμπαραστασή τους (τους υγιείς εννοώ πάντοτε)

συντηρούν και την δημοφιλία των παικτών, αλλά και ενισχύουν 

με το εισιτήριο της παράστασης σύλλογο και συντελεστές...

Παίκτες που σου δίνουν την εντύπωση ότι αγνοούν τα βασικά του αθλήματος

για την τοποθέτηση στο γήπεδο, τις σωστές πάσες, τα σκριν, τα μπασίματα...

Πράγματα που τα μαθαίνουν πλέον τα παιδιά σιγά σιγά από πολύ μικρή ηλικία, 

ακόμη και από τα 6 τους χρόνια.

Όλα τα παραπάνω είναι τόσο εμφανή στο γήπεδο, αλλά και την TV, που δεν χρειάζεται

να έχεις παρακολουθήσει πολλά βαγόνια μπάσκετ για να τα αντιληφθείς αμέσως.

Κρίμα λοιπόν για τους επενδυτές της ομάδας (δεν είναι βέβαια άμοιροι ευθυνών και αυτοί).

Όλοι βέβαια κρίνονται από τις επιλογές τους και -κυρίως- στο τέλος της αγωνιστικής σεζόν.

Όμως, η απέραντη αγάπη για το όμορφο θέαμα πολλές φορές σε κάνει να στρέψεις 

αλλού την προσοχή σου, ακόμη κι αν η καρδιά χτυπά δυνατά για το αντίθετο...

Ααααα, τα' πα και ξαλάφρωσα...